Όπως ένας κήπος στολίζεται από ποικίλλα και εύοσμα άνθη , έτσι και ο Παράδεισος της Εκκλησίας είναι στολισμένος με άνθη πνευματικά, τους αγίους της. Και όπως τα άνθη τα φυσικά αυτού του κόσμου ευωδιάζουν και τέρπουν την καρδιά μας γεμίζοντας την με διάθεση ευχάριστη και ποιητική, έτσι και τα άνθη του παραδείσου της Εκκλησίας ευφραίνουν τις ψυχές μας με αγαλλίαση πνευματική και με την μυστική οσμή των αρετών,της χάρης του Παρακλήτου.Δύο από τα εύοσμα εκείνα άνθη του εκκλησιαστικού παραδείσου είναι ο άγιος πατέρας Παρθένιος και η μάρτυς του Χριστού Αγάθη.
Ο άγιος Παρθένιος ήταν γόνος φτωχών και απλών γονέων. Ο πατέρας του υπήρξε διάκονος της Εκκλησίας και από νωρίς του εμφύσησε την αγάπη του Χριστού. Μεγαλώνοντας ο Παρθένιος, διάβασε εκείνη την περικοπή του ευαγγελίου που αφορούσε την απασχόληση των αγίων αποστόλων: το ψάρεμα. Έτσι και ο ίδιος αγάπησε την αλιεία, τα δε ψάρια τα μοίραζε στους φτωχούς και πεινασμένους γιατί είχε την βαθιά και φιλάνθρωπη συναίσθηση πώς "του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής" και πώς "ο ελεών πτωχόν δανείζει Θεόν" . Οι αρετές του και η πολιτεία του, τον έκαναν να λάμπει σαν ένα άστρο ανάμεσα στον σκοτεινό κόσμο της αμαρτίας, ώστε πολύ γρήγορα, ψήφω λαού και Θεού, χειροτονήθηκε επίσκοπος στην πόλη Λάμψακο. Επί των αρετών προσέθεσε αρετές και επί των έργων έργα αγάπης. Έτσι αξιώθηκε το χάρισμα της θαυματουργίας ενώ ήταν ακόμα ζωντανός. Κοιμήθηκε εν ειρήνη, ποιμαίνοντας λόγω και πράξη υψηλή το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε ο άγιος των αγίων Θεός.
Η αγία μάρτυς Αγάθη, που εορτάζει την 5η του αυτού μηνός, κατήγετο από το σημερινό Παλέρμο της Σικελίας. Σε ηλικία 15 χρονών έμεινε ορφανή. Στην τρυφερή εκείνη ηλικία, ενώ ευκολα θα μπορούσε να παρασυρθεί από την ανωριμότητα αλλά και από την τρυφηλότητα της ηλικίας, να σκοτιστεί και να θαμπωθεί από τις απολαύσεις της ζωής, η αγία Αγάθη προτίμησε την υψηλή φιλοσοφία, την αποταγή του κόσμου και την εν Χριστώ ζωή. Φάνηκε συνετότερη πολλών γερόντων και "ωρίμων" ανθρώπων, αφού επιδόθηκε στην διακονία του πλησίον, διανέμοντας την περιουσία της στους ενδεείς της γης. Όμως έφτασε και η ώρα της μαρτυρίας του αίματος. Αρνήθηκε τις προτάσεις του ειδωλολάτρη επάρχου να την παντρευτεί,προτιμώντας να παραμείνει ακλόνητη στην πίστη του Χριστού και αφιερώνοντας την παρθενία της στον Νυμφίο των φρονίμων παρθένων. Μαρτύρησε στην φωτιά, αναβαίνοντας θυμίαμα ευπρόσδεκτο στον θρόνο του Θεού.
Εορτάζοντας και τιμώντας τους δύο εκείνους αγίους, αδελφοί μου, εορτάζουμε και τιμούμε δύο διαφορετικούς τρόπους αγιότητας, δύο διαφορετικούς αλλά τόσο όμοιους κατά τον αντικειμενικό σκοπό δρόμους που οδηγούν εξ ίσου στην βασιλεία των ουρανών. Τιμώντας τον όσιο Παρθένιο επιβραβεύουμε εν ύμνοις το μαρτύριον της συνειδήσεως, την οσιακή πολιτεία και ζωή. Τιμώντας την αγία Αγάθη προσκυνούμε εν πίστει το μαρτύριον του αίματος, την αιματηρή θυσία και μαρτυρική ζωή. Εξ ίσου τιμά και αποδίδει στέφανον ο αγωνοθέτης Χριστός τους δούλους Του. Και αυτόν που αγίασε εν δάκρυσι και ασκήσει και με τον σταυρό της οσιακήςπολιτείας και εκείνην που αγίασε εν παρθενία και αίματι , στον σταυρό της θυσίας, στην αιματηρή παλαίστρα της πίστεως.
Εξ άλλου και οι δύο εκείνοι άγιοι έλαβαν το ίδιο και κοινό χάρισμα της θαυματουργίας κατά του καρκίνου. Τόσο διαφορετικοί οι δρόμοι τους, αλλά από κοινού το χάρισμα, από κοινού η θαυματουργία, από κοινού η χάρη και το αξίωμα να καταπολεμούν την επάρατη νόσο και να ανακουφίζουν τον πονεμένο άνθρωπο, τον άνθρωπο που μαρτυρεί στο καμίνι της σύγχρονης αυτής μάστιγας,όποτε και όπου οικονομήσει η χάρη του Θεού. Γιατί κατά το συμφέρον μας η δοκιμασία της ασθένειας, κατά το συμφέρον μας και η ίαση της. Ο Κύριος του ελέους, αυτός που νίκησε τον θάνατο και την φθορά και σκύβει πάνω από κάθε άνθρωπο, τιμώντας και αγαπώντας τον, ως ξεχωριστή προσωπικότητα και οικονομώντας διαφορετικό τρόπο σωτηρίας για τον καθένα μας είναι Εκείνος που επιτρέπει την ασθένεια ή την ίαση. Πρεσβευτές και βοηθούς κατά την μεγάλη δοκιμασία, ιατρούς άμισθους και ταχείς τη αντιλήψει έχουμε τον μέγα Παρθένιο και την θαυμασία Αγάθη.
Ας είναι η προστασία και η χάρη τους μαζί μας, αδελφοί, ας είναι η ζωή μας κατά το δυνατόν μια μικρή λαμπηδόνα μίμησης από την φωτεινή λαμπάδα της πολιτείας τους. ΑΜΗΝ
π. Παντελεήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου