«ταύτα παράθου πιστοίς ανθρώποις, οίτινες ικανοί έσονται και ετέρους διδάξαι»(Τιμ.Β΄2)

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Εις τον άγιον Θεόδωρον τον στρατηλάτην (8 Φεβρουαρίου)



Η εποχή μας, αγαπητοί αδελφοί, καυχιέται για πρόοδο τεχνολογική και "πνευματική ολοκλήρωση". Καυχιέται για δημοκρατία, παρρησία και ελευθερία έκφρασης και λόγου. Καυχιέται για λαμπρά μυαλά, επιτήδειους οικονομολόγους,φωτισμένους ηγέτες, τεχνοκράτες επιστήμονες και μεγάλους ανθρωπιστές. Καυχιέται για ήρωες της καθημερινότητας και ευεργέτες της ανθρωπότητας. Ο ηρωϊσμός σαν έννοια στη σημερινή εποχή ταυτίζεται με εκείνους που έλαβαν ρόλο ανθρωποθεού ή και ρόλο μεσσία θεανθρώπου. Ο ηρωϊσμός της εποχής δεν είναι παρά μια καθαρή βλασφημία μπροστα στο θρόνο του Θεού. Πλάθουμε και προσκυνούμε τάχα τιτάνιες μορφές πού όμως τους λείπει η διαυγής αγάπη και η αληθινότητα, τους χαρακτηρίζει το πνεύμα της καθυπόταξης και σαγήνης των πολλών. Έτσι ο ήρωας της σύγχρονης εποχής δεν είναι παρά μια αδύναμη και δειλή ψυχή που εξαρτά την ευτυχία και την επιτυχία του, από την γνώμη ή την"λατρεία" του συνόλου.

Στην ορθόδοξη παράδοση και ιστορία έχουμε και εμείς τους δικούς μας ήρωες που είναι οι άγιοι και μάλιστα οι άγιοι μάρτυρες και μεγαλομάρτυρες, εκ των οποίων ένας και σπουδαίος, είναι ο σήμερα εορταζόμενος άγιος Θεόδωρος ο στρατηλάτης. Στρατιώτης αληθινός του Χριστού, με μία παρρησία όχι δαιμονική αλλά ουράνια. 'Ηρωας με πνεύμα θυσίας και αυταπάρνησης. Ήρωας όχι για τον εαυτό του, ούτε προς εντυπωσιασμόν, αλλά ούτε με ψυχρό μεταφυσικό υπολογισμό να κερδίσει μία γωνία στον παράδεισο του "οφειλέτη Θεού".

Οι μάρτυρες της ορθοδοξίας είχαν πρώτον "καρδίαν" και "πίστιν ζέουσαν". Ήταν ο έρως ο μεγάλος και καταλυτικός για τον Νυμφίο Χριστό, ο έρως της αλήθειας, της μόνης αλήθειας πού τους οδηγούσε στο καμίνι των θλίψεων και των πειρασμών των μαρτυρίων. Διότι , οι άγιοι μάρτυρες κατανοούσαν το πρόσκαιρο αυτής της ζωής και την γελοία απάτη της εγκόσμιας δόξας και η καρδιά τους δεν χωρούσε αγάπη άλλη, φίλον έτερον εκτός του Νυμφίου Ιησού.

Έτσι θηριομαχούσαν και ανθρωπομαχούσαν με γενναιότητα, ενώ ο κόσμος και οι υπηρέτες του, τους φόρτωναν με κατηγόριες,βλασφημίες και τους παρέδιδαν στα πιο φρικτά και σατανικά βάσανα. Διότι, όσο αντιστέκοταν οι άγιοι μάρτυρες, τόσο οι διώκτες δαιμονίζονταν και κολάζονταν. Όσο οι άγιοι μάρτυρες παρέμειναν ακλόνητοι και αμετακίνητοι στην θεία πίστη, τόσο οι υπηρέτες του διαβόλου επιστράτευαν σατανικά εφευρήματα και σκληρότερα μαρτύρια για να κάμψουν την αγία τους αντίσταση. Γιατί η νίκη των μαρτύρων είναι η κόλαση του κόσμου και ο θρίαμβος τους είναι η καταδικη των δημίων τους, όπως ακριβώς η δόξα του Θεού είναι κόλαση καυστική για τους πωρωμένους και παραδομένους τη αμαρτία.

Λαμβάνοντας υπόδειγμα , αδελφοί τον άγιο Θεόδωρο τον στρατηλάτη, ας φορέσουμε και εμείς την πανοπλίαν του Θεού, ας ασκηθούμε με ζήλο στον θεϊκό έρωτα και στην όντως αληθινή και μεγάλη αγάπη. Προθάλαμος ουρανίου νυμφώνος και εξαγνιστικό καμίνι θλίψεων, αντίτυπο της ερήμου και μικρή μίμηση του αιματηρού μαρτυρίου είναι η περίοδος της αγίας και μεγάλης τεσσαρακοστής πού θα μπούμε σε λίγο. Ας δείξουμε τουλάχιστον ψήγμα αγάπης και ζήλου για να δικαιωθώμεν, για να συναντήσουμε τον νυμφίο Χριστό στο φωτοφόρο πέρας της μεγάλης εκείνης ερήμου, προς αγιασμόν και σωτηρία .

Πρεβύτη θερμό ας έχουμε τον άγιο Θεόδωρο και πάντες τους αγίους ΑΜΗΝ






π Παντελεήμων

Δεν υπάρχουν σχόλια: