Α' και Β' εύρεσις της Τίμιας Κάρας του Προδρόμου(24 Φεβρουαρίου)

του Αρχ. Νικοδήμου Παυλόπουλου

Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Ιγνατίου - Λειμώνος Λέσβου

από το βιβλίο του «Εορτοδρόμιον»

***

Η του Προδρόμου κεφαλή

«θησαυρός ενθέων δωρεών, η θεοφρούρητος Κάρα σου Πρόδρομε,

εκ των της γης λαγόνων ανέτειλε».

Σήμερα η αγία μας Εκκλησία, ευσεβείς χριστιανοί, πανηγυρίζει την εύρεσι «της τίμιας Κεφαλής του Αγίου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου».

Μετά την αποκεφάλισι του γενναίου ελεγκτού της αμαρτίας του Ηρώδου, Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού, η «αγγέλοις αιδέσιμος» τιμία του κεφαλή προσφέρθηκε στο πιάτο σαν δώρο από τη Σαλώμη στους διασκεδάζοντες του παλατιού. Εκεί στα ανάκτορα φυλασσόταν η τιμία του κάρα, χωρίς να το γνωρίζουν οι πιστοί, μέχρις ότου ο ίδιος Πρόδρομος αποκάλυψε τον τόπο της διαμονής της σε δυο προσκυνητές των Ιεροσολύμων Μοναχούς.

Άγνωστο πώς η τιμία Κεφαλή, από τους Μοναχούς περιήλθε στην κυριότητα ενός κεραμέως ευσεβούς, ο όποιος την τιμούσε βαθειά και την έφερε στην πόλι των Εμεσηνών. Όταν θα απέθαινε, την εκληροδότησε στην αδελφή του με την εντολή και παράκλησι «μη κινείν αυτήν, μηδέ ανακαλύπτειν, άλλα μόνον τιμάν».

Μετά το θάνατο και εκείνης περιήλθε στα χέρια πολλών η χαριτόβρυτος Κάρα, τελευταία δε και στα χέρια κάποιου Ιερομόναχου Ευσταθίου πού ήταν Αρειανός. Αυτός την εκμεταλλευόταν την Άγια Κάρα με τα θαύματα της και για λογαριασμό της τσέπης του και για στηριγμό της πλάνης του, αλλά «κατά θείον οικονομίαν κατέλιπεν εν τω σπηλαίω την του Προδρόμου Κάραν».

Εκεί βρισκόταν μέχρι τα χρόνια του αυτοκράτορας Ουαλεντιανού του νέου. Τότε με πολλές αποκαλύψεις βρέθηκε από τον Επίσκοπο της Εμέσης μέσα σε πήλινο δοχείο και με πομπή μετακομίσθηκε στο Ναό «παλλάς ιάσεις και θαύματα ενεργήσασα».

Τεμάχιο από την κάτω σιαγόνα της τιμίας του Προδρόμου Κάρας με δυο δόντια, τραπεζίτες, βρίσκεται στη Μονή Σταυρονικήτα του Αγίου Όρους μέρος δε του μυαλού της σοφής του Κεφαλής στη Μονή Διονυσίου που αναδίδει άρρητη ευωδιά.

Και η Αγία Κάρα του Προδρόμου επιτελούσε και εξακολουθεί να επιτελή θαύματα, διότι — κατά τη διδασκαλία της Αγίας μας Εκκλησίας — τα σώματα των Αγίων, εφ' όσον εργάσθηκαν στη γη το αγαθό, έγιναν και αυτά άγια, έλαβαν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, και έχουν και αυτά μαζί με τις ψυχές των Αγίων να συναπολαύσουν κατά την κοινήν ανάστασι τον κάλλιστο Παράδεισο και την ουράνια μακαριότητα.

Άλλα και τώρα εν όσω τα άγια λείψανα των Αγίων βρίσκονται στη γη, διατηρούν τη χάρι του αγίου Πνεύματος και εξακολουθούν να θαυματουργούν. Γι΄ αυτό και κατά τον Μέγα Βασίλειο «ο αψάμενος οστέου Μάρτυρος λαμβάνει τίνα μετουσίαν αγιασμού εκ του σώματος παρεδρευούσης χάριτος». Δηλαδή, εκείνος που θα αγγίξη το λείψανο του Αγίου παίρνει, σαν να γίνεται μετάγγισι, αγιασμό από το σώμα του Αγίου γιατί παραμένει ακόμα μέσα του η χάρι του Αγίου Πνεύματος.

Θέλετε να το βεβαιωθήτε περισσότερο; Ανοίξετε την Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο Τετάρτης Βασιλειών και στο χωρίον 21 του δεκάτου τετάρτου κεφαλαίου και θα ιδήτε εκεί ότι ένα χρόνο μετά το θάνατο του Προφήτου Ελισαίου τα τάγματα των Μωαβιτών επετέθησαν κατά της Γης της Ιουδαίας τη στιγμή πού έθαβαν κάποιον άνθρωπον οι Ισραηλίτες. Ξαφνιασμένοι αυτοί από την απροσδόκητη επίθεσι έρριξαν το νεκρό στον ανοικτό τάφο του Ελισαίου και καθώς ο νεκρός άγγιξε τα οστά του Προφήτου ανέζησε και σηκώθηκε ορθός: «Έρριψαν τον άνδρα εν τω τάφω Ελισαιέ και επορεύθη και ήψατο των οστέων Ελισαιέ και έζησε και ανέστη επί τους πόδας αυτού».

Και ο Ψαλμωδός γνωρίζοντας την τιμή πού απονέμει ο Θεός στα λείψανα των Αγίων λέγει: «Φυλάσσει Κύριος πάντα τα οστά αυτών, (των δικαίων δηλαδή), εν εξ αυτών ου συντριβήσεται».

Γι' αυτό και οι χριστιανοί περισυνέλεγαν τα «τιμιότερα λίθων πολυτελών και δοκιμότερα υπέρ χρυσίον» λείψανα των Αγίων και τα εναπόθεταν σε ειδικές θήκες, σαρκοφάγους, επάνω στις όποιες ετελούσαν το Μυστήριο της θείας ευχαριστίας, όπως μας πληροφορεί το Μαρτύριο του Άγιου Πολυκάρπου.

Ευσεβείς χριστιανοί, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, στην Αποκάλυψί του είδε κάτω από το επουράνιο θυσιαστήριο τους Άγιους του Χριστού Μάρτυρες. «Είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγον του Θεού και δια την μαρτυρίαν του αρνιού ην είχον».

Άλλα και στα επίγεια θυσιαστήρια, τις Άγιες των Ναών Τράπεζες, κατ΄ απομίμησι του Υπερουρανίου θυσιαστηρίου και κατά την παράδοσι των πρώτων χριστιανικών χρόνων, τοποθετούνται τίμια των Μαρτύρων Λείψανα προκειμένου να γίνουν του Ναού τα εγκαίνια και να αρχίση ο Ναός να λειτουργήται.

Είδατε πόσο τίμα ο Θεός τα Άγια Λείψανα, αλλά και πόσον η Αγία μας Εκκλησία;

Ας τα τιμούμε και εμείς διότι έχουν τη δύναμι όχι μόνο με πνευματικές ευλογίες να μας γεμίσουν αλλά και από αρρώστιες αθεράπευτες να μας σώσουν. Τα λείψανα των αγίων είναι «φυλακτικά από της των δαιμόνων επιβουλής και ιαματικά νοσημάτων, των κατά την ιατρικήν τέχνην ανιάτων», λέγει ο Ιουστίνος ο φιλόσοφος και Μάρτυς. Μαζί δε ας τιμούμε και εορτάζωμε την εύρεσι της Τίμιας του Προδρόμου Κάρας, γιατί κατά τον Ιερόν Υμνογράφο «εκ γης ανατείλασα η του Προδρόμου Κεφαλή, ακτίνας αφίησι της αφθαρσίας πιστοίς των ιάσεων». Αμήν.

ΖΩΗΦΟΡΟΣ