«ταύτα παράθου πιστοίς ανθρώποις, οίτινες ικανοί έσονται και ετέρους διδάξαι»(Τιμ.Β΄2)

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


 
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ
τοῦ γίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Αὔτη πίστις τν ποστόλων,
Αὔτη πίστις τν Πατέρων,
Αὔτη πίστις τν ρθοδόξων,
Αὔτη πίστις τν Οκουμένην στήριξε.

Κυριακή της ρθοδοξίας εναι ορτ τν νικν τς ρθοδόξου κκλησίας στ παρελθόν. Ατς ο νίκες το παρελθόντος εναι τ θικ κεφάλαιο τς ρθοδόξου κκλησίας, Σταυρός της κα τροφή της. Ατ εναι σπουδαο κα σημαντικότατο. μως, ο νίκες ατὲς ἀπ τ παρελθν τς κκλησίας εναι μπνευση κα τ κίνητρο γι τς νίκες της στ παρν κα στ μέλλον, κα ατ εναι τ πι σημαντικό.
Εἶναι τ σημαντικότερο πειδ τ στεφάνι τς δόξης εναι πεσχημένο στος νικητς κα χι στος ορτάζοντες τς νίκες τν λλων. Γιατί εναι γραμμένο στ βιβλίο τς ληθείας: ποιος νικήσει θ κερδίσει τ πάντα κα θ το γίνω Θες κα ατς θ μο γίνει υός. μοιβ το Θεο λοιπόν, δίδεται στος νικητς κα χι σ σους ορτάζουν μονάχα τς νίκες τν πατέρων τους.
Αὐτ δ σημαίνει πς εναι σήμαντο τ ν ορτάζουμε τς νίκες τν πατέρων. ντιθέτως, ορτασμς τν προτέρων νικν εναι ποφασιστικς σημασίας γιὰ τν ξασφάλιση κα νέας νίκης πειδ ο νίκες το πατέρα ποκινον σ νίκες κα τος υούς.
ς πάρουμε πρτα τους νικητς το κόσμου τούτου κα τς νίκες τους. χιλλέας νθουσίαζε π αἰῶνες τος νέους τν λλήνων πρς τ νίκη. Στέλνοντας τος υούς τους στ πόλεμο, ο λληνίδες μητέρες τος λεγαν: νεκρς νικητής.
Κράλιεβιτς Μάρκο πέτυχεσο ζοσε κατ νίκες. Μέχρι τώρα μως χει δηγήσει σ νίκη χιλιάδες ατν, ο ποοι νθουσιάστηκαν π κενον. Τ διο κα Μίλος μπιλιτς κα Βάνος Στράχινιτς, λλοι ρθόδοξοι ρωες τν Σέρβων μ κα τν λλων λαν.
Δὲν εναι μονάχα δειλία μεταδοτικ μ εναι κα ρωισμός. δειλς πο φωνάζει:...
φεύγουμε, χανόμαστε, μεταδίδει στ στράτευμα τ φόβο. Τ διο μως, μεταδίδει τν ρωισμ κενος πο φωνάζει: μπρός, χθρς νικήθηκε!
ποιος δοξάζει τος ρωες, "μολύνεται" ἀπ τν νόσο το ρωισμο. ποιος δοξάζει τος νικητές, νθουσιάζεται π τν πιθυμία ν γίνει κα διος νικητής. Γι’ ατό, ρθοδοξία το νικητο κα τς νίκης το χει τεράστια πιρρο στος νθρώπους, στν γωγ κα στ χαρακτήρα.
τσι γίνεται στος κοσμικος πολέμους, τσι κα κόμα περισσότερο στ πνευματικ πόλεμο. Μ φοβσθε, γ νενίκηκα τν κόσμον, επε Σωτήρας στος μαθητές Του. Κα χι μόνο τ επε μ κα τ πραξε στ’ λήθεια. Νίκησε τν ρχοντα το κόσμου τούτου, νίκησε τὴν μαρτία, νίκησε κα τ θάνατο.
Βλέποντας οἱ πόστολοι τς νίκες Του κα μεθυσμένοι π ατές, γιναν κα ο διοι νικητές. Τος ποστόλους μιμήθηκαν ο διάδοχοί τους κα ατος ο δικοί τους διάδοχοι. μία χριστιανικ γενε μετ τν λλη, μεγαλουργοσε μ τ νικηφόρο δόξα της, νθουσιασμένη ἀπ τς νίκες κα τος νικητς το παρελθόντος. Καθς τ να κύμα παράγει δεύτερο, τσι τ να νικηφόρο στράτευμα το Χριστο γεννοσε κα ποκινοσε τ πόμενο νικηφόρο Του στράτευμα. τσι, τ στείρευτο κα ζωνταν ποτάμι τς κκλησίας το Θεο διὰ τῆς στορίας τν εκοσι αώνων, γινόταν λο κα πλατύτερο, βαθύτερο κα πι ρμητικό, ρδεύοντας μ ζω κα δόξα τς τέσσερις πλευρς το κόσμου. μόνη πηγ ατο του ποταμο εναι Χριστς κα λο τ ζν δωρ εναι δικό Του. Δικά του κα λα τ ρμητικ κύματα π αώνα σ αώνα κα π γενε σ γενεά.

Οἱ νέες νίκες ς καθκον κα χαρά.
Εἶπε κάποιος τι χριστιανισμς δν εναι θρησκεία. Τοτος λόγος δικαιολογεται ν πανάσταση κληφθε π πνευματικ κα θικ ννοια ς νατροπ τς ναλήθειας, τς δικίας κα τς σπλαχνίας ντός του αυτο μς πρτα κα κατόπιν στν περίγυρό μας.που νατροπ κε κα μάχη, που μάχη κε κα νίκη. χριστιανισμς εναι γώνας π τ πρώτη μέρα τς στορίας του -π τν ναζήτηση κα μ ερεση καταλύματος γι τ θεο Βρέφος στ πανδοχεα τς Βηθλεμ- μέχρι σήμερα κα π τώρα μέχρι τν σχάτη μέρα. Ταυτόχρονα, ὁ χριστιανισμς εναι μία λυσίδα π νίκες, π τν ρχ ς τ τέρμα. Νικοσε κα ταν κόμα δειχνε νικημένος. Τς χαμένες μάχες τς προσμετροσε ς νίκες. Τος σκοτωμένους μαχητς γι τν τίμιο σταυρό, τος σημείωνε στν κατάλογο τν νικητῶν. Τ χαμένα βασίλεια το κόσμου ντάλλασσε μ βασίλειο κριβότερο, κενο το ορανοῦ.
ν κκλησία ς σύνολο δν σταματ τν νατροπή, δ σταματ τν γώνα κα τν κατάκτηση νικν, εναι δυνατν μως, τ μεμονωμένα μέλη της ν γκαταλείψουν τ μάχη κα ν χάσουν τ νίκη. κε εναι κλαυθμς κα δυρμς κα ραχήλειος θρνος τς κκλησίας γι τ τέκνα της.
π ατ πηγάζει κα τ ρθ δίδαγμα τς Κυριακς της ρθοδοξίας, ντολ ν καταβάλει κάθε ρθόδοξος χριστιανς τ προσωπικό του μόχθο γι τν κατάκτηση νέας νίκης. Ο παλαις νίκες, μς βοηθον λλ δν μς σώζουν. Ο νίκες τν πατέρων μς εναι κληρονομία μας τὴν ποία χουμε χρέος ν διαφυλάξουμε κα ν αξήσουμε μ τς δικές μας νίκες.
«Σ’ αὐτν πο θ νικήσει θ δώσω ν γευτε π τ δέντρο τς ζως πο βρίσκεται στ μέσον του Παραδείσου το Θεοῦ.
Αὐτς πο θ νικήσει δ θ νοιώσει θάνατο λλο.
Σ’ αὐτν πο θ νικήσει θ δώσω ν φάγει π τ μάννα τ κεκρυμμένο κα λίθο λευκ κα πάνω στ λίθο νομα καιν γραμμένο τ ποο κανένας δν γνωρίζει κτς π κενον πο κατέχει τ λίθο.
Σ’ αὐτν πο θ νικήσει κα θ τηρήσει τ ργα μου μέχρι τέλους, θ δώσω ξουσία κατ τν εδώλων.
Σ’ αὐτν πο θ νικήσει, θ νδυθε χιτώνα λευκ κα δν θ ξαλείψω τ νομά του π τ βίβλο τν ζώντων κα θ ναγνωρίσω τ νομά του νώπιόν του Πατρός μου κα τν γγέλων Ατοῦ.
Αὐτν πο θ νικήσει θ καταστήσω στύλο τς κκλησίας το Θεο... κα θ χαράξω ἐπάνω του τ νομα το Θεο του.
Σ’ αὐτν πο θ νικήσει θ δώσω ν καθήσει μαζί μου στ θρόνο μου.
Αὐτς πο θ νικήσει θ λάβει τ πάντα, θ το γίνω Θες κα θ γίνει υός μου».
Αὐτ εναι γραμμένα στ μυστικ βιβλίο τν ποκαλύψεων το Θεο. Ατ λέγει μέγας Νικητής, δι το ποίου μποροσε λοι μας ν γίνουμε νικητές.
Αὐτ λέγει μόνος ναμάρτητος κα νυποχώρητος, το ποίου τ νομα εναι λφα κα μέγα κα πάλι λλο νομα μήν.

* Ἀπόσπασμα π  γκύκλιο πιστολ το Σεβασμιωτάτου πισκόπου Ζίτσης Νικολάου, π τ Κυριακή της ρθοδοξίας το τους 1938.

«ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ 
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
 ρωμαιικο οδοιπορικο
ρ

Δεν υπάρχουν σχόλια: