Αγαπητοί μου συμπανηγυριστές,
Κυριακή της Πεντηκοστής σήμερα και η Ορθόδοξος Εκκλησία μας - η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική - με πορφύρα και βύσσο στολισμένη γιορτάζει τα γενέθλιά της.
Διήλθαν σαράντα ημέρες από την εκ νεκρών Ανάσταση του Θείου Λυτρωτού - και δέκα από την στους Ουρανούς θεία και θριαμβευτική Αυτού Ανάληψη - και να σήμερα εκπληρώνονται οι αψευδείς λόγοι Του πρός τους Μαθητές Του: «Ιωάννης μεν εβάπτισεν ύδατι, υμείς δε βαπτισθήσεσθε εν πνεύματι Αγίω ου πολλάς ταύτας ημέρας».
Σήμερα «τα πάντα πεπληρήρωται φωτός» και η επαγγελία αύτη ξεπληρώθηκε, όπως ιστορεί ο θεηγόρος Ευαγγελιστής Λουκάς στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων. «Ω θαύμα εξαίσιο, ώ θαύμα Σωτήριο, το Πνεύμα το Άγιο, Φως και ζωή και ζώσα πηγή νοερά», φωτίζει και αγιάζει τους μαθητές του Κυρίου Ιησού.
Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος «εν πυρίναις γλώσσαις», ὀχι μόνο φωτίζει και αγιάζει του Μαθητές του Κυρίου, αλλά συγχρόνως εκπλήττει όλους τους εν Ιερουσαλήμ συγκεντρωμένους, Ιουδαίους και Εθνικούς, δια την μεγάλη εορτή των Ιουδαίων και ο υμνωδός της Εκκλησίας μας ψάλλει: «παράδοξα σήμερον, είδον τα έθνη εν πόλει Δαυίδ, ότε το Πνεύμα κατήλθεν το Άγιον εν πυρίναις γλώσσαις».
Το Αγιο Πνεύμα - πηγή αγαθότητος, «δι ού πατήρ γνωρίζεται και Υιός δοξάζεται και παρά πάντων γινώσκεται, μία δύναμις, μία, σύνταξις, μία προσκύνησις της Αγίας Τριάδος» - λαλεί, ενεργεί, διαιρεί τα θεία χαρίσματα και οι απλοί και αγράμματοι ψαράδες της Γαλιλαίας γίνονται οι διαπρύσιοι κήρυκες της αληθείας.
Οι άλλοτε φοβισμένοι μαθητές του Κυρίου με θάρρος και δύναμη πολλή αντικρίζουν το μέγα γεγονός, ενώ στον εσωτερικό τους κόσμο ακούγεται η μεγάλη φωνή του Προφήτου της Ερήμου, του Ιωάννη του Προδρόμου, που τους έλεγε: «εγώ σας βαπτίζω με νερό, δείγμα μετανοίας. Εκείνος πού έρχεται οπίσω από εμένα θα σας βαπτίσει με Πνεύμα Αγιο, που θα είναι δια σας σωτηρία».
Και πράγματι, σήμερα αλλάζει ο εσωτερικός κόσμος των απλών μαθητών, γίνονται εν έργοις και λόγοις οι θεοκήρυκες Απόστολοι και μεταλαμπαδεύουν εκείνο το φώς της βιαίας πνοής σε φώς σωτήριο δια την ανθρώποτητα, «τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς».
Φως σωτήριο περιέβαλε την ώρα εκείνη και τους εκεί ευρισκομένους δια την εορτή των Ιουδαίων: «Πάρθοι και Μήδοι, Ελαμίται και οι κατοικούντες την Μεσοποταμίαν, Ιουδαίαν τε και Καπαδοκία, Πόντο και την Ασίαν, Φρυγία τε και Παμφυλίαν, Αίγυπτον και τα μέρη της Λιβύης της κατά Κυρήνην, και οι επιδημούντες Ρωμαίοι, Ιουδαίοι τε και προσήλυτοι, Κρήτες και Άραβες ἀκουσαν στις ιδίες γλώσσες τους, τις ιδίες διαλέκτους τους τα θεία μεγαλεία, και απορούσαν λέγοντες, «τι άραγε είναι αυτό το γεγονός».
Βεβαίως, ορισμένοι από τους συγκεντρωθέντες θέλησαν να ειρωνευτούν τους μαθητές του Κυρίου και να ειπούν «ότι γλεύκους μεμεστωμένοι εισί».
Τότε ο Απόστολος Πέτρος γεμάτος από ιερό ζήλο και φωτιζόμενος από την χάρη του Αγίου Πνεύματος, αφού στάθηκε στο μέσον των Αποστόλων, ύψωσε την φωνή του και εξήγησε ότι όλα αυτά τα γεγονότα έγιναν με την χάρη και την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, το οποίο Άγιο Πνεύμα έστειλε ο Αναστημένος Ιησούς, μετά την θείαν Ανάληψή Του, από τους Ουρανούς.
Το κήρυγμα εκείνο του Αποστόλου Πέτρου ήταν κήρυγμα εκρηκτικό, ήταν σάλπισμα εγερτήριο στο φώς μιάς καινούργιας ζωής, μιάς ζωής φωτὀς, χαράς και ευλογίας.
Το Αγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής εσκήνωσε, άπαξ δια παντός, στην Εκκλησία του Αναστάντος Κυρίου, δια να την καθαγιάσει και να την αναδείξει πηγή σωτηρίας στους πιστεύοντας. Τρείς χιλιάδες ψυχές λουσμένες με την χάρη του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος φωτίστηκαν την ημέρα εκείνη, πἰστευσαν και βαπτίστηκαν στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος και απετέλεσαν την πρώτη επί γής στρατευομένη Εκκλησία του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκαλύψεως.
Αυτήν την λαμπρή εορτή και Πανήγυρη εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας και καλεί κατά την εύσημο αυτή ημέρα τα πιστά αυτής τέκνα να κλίνουμε τα γόνατα και να επικαλεστούμε τον επουράνιο Βασιλέα των βασιλευόντων και Κύριο των κυριευόντων να στείλει το Πανάγιο Αυτού Πνεύμα να περιλούσει, να φωτίσει, να αγιάσει τις ψυχές μας και να στηρίξει τις καρδιές μας στην αλήθεια.
Ο άνθρωπος της σημερινής εποχής έχει ανάγκη της θείας επέμβασης, έχει ανάγκη της χάριτος και της ευλογίας του Αγίου Πνεύματος και τούτο διότι ο άνθρωπος της σημερινής εποχής τυρβάζει περί των επιγείων πραγμάτων και χάνει τα επουράνια, τα αληθή και σωτήρια, νομίζοντας ότι εδώ στον κόσμο θα μείνει αιώνια.
Ο ταλαίπωρος άνθρωπος της σημερινής εποχής ζητά να ξεδιψάσει πνευματικά όχι στην πηγή του ύδατος, που είναι η Εκκλησία του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Ιησού, αλλά «εις λάκκους συντετριμμένους, ως λέγει ο Προφήτης Ιερεμίας, οίτινες είναι πλήρεις θανατηφόρων μικροβίων».
Σ΄ αυτούς τους αδυσώπητους λάκκους με τα θανατηφόρα μικρόβια, τις αμαρτίες, ο άνθρωπος δεν βρίσκει την ευτυχία του, αλλά την δυστυχία του, δεν βρίσκει την γαλήνη της ψυχής του αλλά την τρικυμία, την κακοδαιμονία, την αθλιότητα, την καταστροφή τον θάνατο τον πνευματικό, πού είναι ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό Πατέρα.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Δια να μη βρεθούμε μέσα σ΄ αυτούς τους αδυσώπητους λάκκους της πνευματικής εξαθλίωσης και αυτοκαταστροφής, μακρυά από την χάρη και την ευλογία του Θεού Πατέρα μας, ας αλλάξουμε τρόπο ζωής, τώρα πού έχουμε ακόμη καιρό σωτηρίας, καιρό μετανοίας και εξομολογήσεως.
Η ταπείνωση είναι η πρώτη αρετή της ψυχής και ο μέγας στολισμός αυτής και στη ταπείνωση έγκειται το ύψος και το μεγαλείο του κατ΄εικόνα Θεού ανθρώπου.
Ας προστρέξουμε ψυχή τε και σώματι στην πηγή την αιώνιο, στην Εκκλησία του Τριαδικού Θεού, την οποία συνέχει, συγκροτεί και συντηρεί το Πανάγιο Πνεύμα, και αφού κλίνουμε και εμείς τα γόνατα μετά φόβου και ευλαβείας κατά την αγία αυτή ημέρα, ας ζητήσουμε ταπεινώς να περιλούσει και εμάς τον Πανάγιο Αυτού Πνεύμα, όπως περιέλουσε και φώτισε την ημέρα της Πεντηκοστής τους Αγίους Αυτού Μαθητές και Αποστόλους και δι΄αυτών ολόκληρο την Οικουμένη.
Και εμείς με καρδιά συντετριμμένη και τεπαπεινωμένη ας ψελλίσουμε μετά του υμνωδού της Εκκλησίας μας: «Παράδοξα σήμερον είδον τα έθνη πάντα εν πόλει Δαυίδ, ότε το πνεύμα κατήλθε το Αγιον εν πυρίναις γλώσαις».ΑΜΗΝ.
Ο.Λ.Κ.Α.Παΐσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου