ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Η ταπείνωση ενός εξουσιαστή

(Ματ. η’, 5-13)

του Ιωάννη Δήμου

Θεολόγου - Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του: www.sostikalogia.com

.

Είναι γνωστό ότι από τη στιγμή που άρχισε ο Χριστός να κηρύττει στον κόσμο προσήλθαν στην πίστη Του άνθρωποι ποικίλης προέλευσης και κοινωνικής τάξης. Από βορρά και νότο, από ανατολή και δύση καθώς και από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Εργάτες και ποιμένες, έμποροι και δικαστικοί, αγράμματοι και εγγράμματοι, σοφοί και φιλόσοφοι πίστεψαν και τάχτηκαν κάτω από το λάβαρο του Χριστιανισμού.

Μεταξύ αυτών προσήλθαν και ορισμένοι στρατιωτικοί οι οποίοι πίστεψαν και σώθηκαν. Οι πρώτοι μάλιστα αναφέρονται στις σελίδες του Ευαγγελίου και ήταν εκατόνταρχοι, δηλαδή θα λέγαμε λοχαγοί με την σημερινή ορολογία. Ο ένας ήταν ο εκατόνταρχος Κορνήλιος ο οποίος αναφέρεται στο βιβλίο των πράξεων των Αποστόλων και διδάχθηκε τη χριστιανική αλήθεια από τον Απόστολο Πέτρο. Ο άλλος είναι ο επικεφαλής της φρουράς του Σταυρού στο Γολγοθά ο οποίος πίστεψε και είπε ότι «αληθώς Θεού υιός ην ούτος» Ο τρίτος είναι ο αναφερόμενος από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο οποίος παρεκάλεσε τον Κύριο να θεραπεύσει τον υπηρέτη του.

Η πίστη αυτών των εκατοντάρχων αξίζει ιδιαίτερης προσοχής, γιατί ο βαθμός και το αξίωμα κάνουν συνήθως τον άνθρωπο σκληρό, εγωιστή και υπερήφανο. Τα γαλόνια δίνουν την ψευδαίσθηση ότι αυτός που τα φορεί αποτελεί κάτι ξεχωριστό από τους άλλους, και βγάζουν τον άνθρωπο καμιά φορά από τα μέτρα της ευγένειας και της ανθρωπιάς. Κάτω δε από τις συνθήκες αυτές, πολλές φορές τον απομακρύνουν από την Εκκλησία και κινδυνεύει να χάσει ακόμα και την ψυχή του. Οι αξιωματούχοι αυτοί του Ευαγγελίου δεν είχαν προσβληθεί από το πάθος της υπερηφάνειας και του εγωισμού αλλά φρόντισαν να διατηρηθούν ταπεινόφρονες άνθρωποι. Ιδιαίτερα ταπεινός φάνηκε ο εκατόνταρχος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Όταν ο Κύριος προθυμοποιήθηκε να επισκεφθεί το σπίτι του για να θεραπεύσει τον υπηρέτη του, δεν θεώρησε τον εαυτό του άξιο τέτοιας τιμής και του είπε ότι δεν είμαι άξιος να σε δεχθώ στο σπίτι μου.

Η ειλικρινής αυτή ταπεινοφροσύνη του εκατόνταρχου είναι πράγματι αξιοσημείωτη, γιατί ήταν αυθόρμητη και προερχόταν από το γνήσιο περίσσευμα της καρδιάς του. Όπου υπάρχει πραγματική ταπεινοφροσύνη έρχεται η χάρη του Θεού και μαζί της όλες οι αρετές. Η ταπεινοφροσύνη του εκατόνταρχου βαθμολογήθηκε από τον Κύριο με άριστα και μάλιστα ποικιλοτρόπως, γιατί και ο υπηρέτης του θεραπεύθηκε με το λόγο του Χριστού, και ο ίδιος επαινέθηκε για την πίστη του και έγινε παράδειγμα για μίμηση στις επερχόμενες γενεές.

Έγινε παράδειγμα προς μίμηση σε όλους, ιδιαίτερα δε σε όσους έχουν κάποιο αξίωμα και κινδυνεύουν να το πάρουν επάνω τους όπως λέει ο λαός. Οι πάσης φύσεως αξιωματούχοι πρέπει να αισθάνονται υπηρέτες των υφισταμένων τους, και ότι τους έταξε ο Θεός στη διακονία αυτής της εξουσίας. Δεν πρέπει κανείς να κάνει κατάχρηση της εξουσίας, γιατί ο μοναδικός εξουσιαστής του σύμπαντος είναι ο Θεός ο Οποίος δημιούργησε τα πάντα και κατευθύνει, κυβερνά, και τρέφει τον κόσμο.

Είναι λοιπόν ευνόητο ότι κάθε άνθρωπος ανήκει στο Θεό, ανεξάρτητα αν έχει αξίωμα ή όχι, και γι’ αυτό όλοι παρακαλούν να έλθει η Βασιλεία του Θεού επί της γης. Στη βασιλεία του Θεού καταργείται κάθε αρχή και εξουσία, και όλοι ομολογούν ότι «Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός». Αμήν.