Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η Εκκλησία μας υψώνει σήμερα στο μέσο των Ναών το Τίμιο και Ζωοποιό Ξύλο, τον Σταυρό, και ψάλλει: «τον Σταυρόν Σου Προσκυνούμεν Δέσποτα και την Αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν».
Άπαξ δια παντός επάνω στο ξύλο του Σταυρού έπαθε ο απαθής την Θεότητα υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας και έσχισε το χειρόγραφο των αμαρτιών ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους.

Ο επί του ξύλου της ατίμωσης θάνατος του Θεανθρώπου Ιησού είναι η ζωή των πιστών, διότι δια του θανάτου του Ιησού Χριστού καταργήθηκε το κράτος του διαβόλου, το κράτος της κακίας, του φθόνου και της απάτης.

Έκτοτε, χωρίς την χάρη και την ευλογία του αγιασθέντος υπό του αίματος του Σωτήρος Χριστού Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, ο άνθρωπος θα είναι ασθενής και αδύναμος στις απατηλές ενέδρες του διαβόλου και των αγγέλων αυτού.

Δια τον λόγο αυτό, η Μητέρα πάντων ημών Εκκλησία υψώνει σήμερα το τρισμακάριστο Ξύλο, τον Ζωοποιό του Κυρίου Σταυρό και καλεί τα πιστά παιδιά της να τον προσκυνήσουν και να ζητήσουν την χάρη και ευλογία του Σταυρωθέντος Ιησού Χριστού.

Εάν οι χριστιανοί δεν ατενίζουν με πίστη πάντοτε, ιδιαιτέρως αυτή την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, το Ζωοποιό Ξύλο του Σταυρού, απομακρύνονται του υψηλού τους προορισμού, που είναι η σωτηρία της πονεμένης ψυχής τους.

Δυστυχώς, σήμερα οι περισσότεροι χριστιανοί τυρβάζουμε περί πολλών πραγμάτων και δεν ατενίζουμε με πίστη και δεν σηκώνουμε στους ώμους μας με αυταπάρνηση τον τετραμερή Σταυρό του Κυρίου ώστε παρ΄ αυτού να αντλήσουμε δύναμη, ελπίδα και ζωή πνευματική.

Οι άνθρωποι του αιώνος τούτου προσβλέπουμε περισσότερο στα πρόσκαιρα και μάταια αγαθά και αδιαφορούμε και δεν αγωνιζόμαστε δια την σωτηρία της ψυχής μας, της οποίας κανένα μα κανένα πολυτιμότερο αγαθό δεν υπάρχει στον κόσμο από αυτήν.

Η δύναμη της αυταπάρνησης μπορεί να δώσει την πλήρη σωτηρία της ψυχής μας, διότι με την αυταπάρνηση, όπως την ορίζει ο αψευδής λόγος του Κυρίου Ιησού στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν», ο άνθρωπος αποκόπτεται και απαρνείται τις κακές πράξεις και επιθυμίες.

Η Ελευθερία είναι το διακριτικό γνώρισμα του ανθρώπου. Ο Θεός Πατέρας έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο, χωρίς να δεσμεύσει στον «κατ΄ εικόνα και ομοίωση» άνθρωπο την ελευθερία.
Δια τούτο και ο Κύριος σέβεται το δώρο της ελευθερίας του ανθρώπου και κανέναν δεν αναγκάζει στην υπακοή του. Κρούει την θύρα και όποιος ακούσει της θεϊκής φωνής, την ανοίγει δια να μπεί ο μεγάλος και παντοδύναμος επισκέπτης.

Η αληθινή, η κατά Χριστόν ελευθερία, είναι η υποταγή στον ηθικό νόμο, τον νόμο της χάριτος και τη σωτηρίας, που δίδαξε ο Μέγας Διδάσκαλος. Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος απαρνείται τις κακές επιθυμίες και ορμές της σάρκας, υπομένει στις θλίψεις, στις στεναχώριες της ζωής και ακολουθεί πιστά τον Κύριο.

Ω! πόση αξία, ηθική και τιμή έχει ο χριστιανός, ο οποίος απαρνείται τον εαυτό του και ακολουθεί τον Σωτήρα Χριστό. Ο άνθρωπος ο χριστιανός αγωνίζεται τον αγώνα τον καλό και προσπαθεί δια της Εκκλησίας του να απαλλαγεί από τις κακίες, από τα μίση και τα πάθη που τον οδηγούν στον πνευματικό θάνατο.

Ο άνθρωπος ο χριστιανός απαρνούμενος το εγώ του, τον εαυτό του και εργαζόμενος το αγαθό και πληρούμενος από την χάρη του Αγίου Πνεύματος λέγει εκείνο που έλεγε ο Απόστολος Παύλος προς τους Γαλάτας, «ζώ δε ουκέτι εγώ, ζή δε εν εμοί Χριστός».

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη της αρετής της αυταπάρνησης, διότι, δυστυχώς, κλίνουμε φυσικώς προς το κακό και τις απολαύσεις αυτής της ζωής. Η φύση είναι κοινή σε όλους μας αν και κάθε ένας από εμάς έχει τον δικό του χαρακτήρα και διαφέρει ο ένας από τον άλλο.

«Ο κόσμος παράγεται και η επιθυμία αυτού», όμως εμείς πρέπει να απαρνηθούμε τα του κόσμου τούτου, πρόσκαιρα και απατηλά, και να σηκώσουμε στους ώμους μας τις αγαθές και σωτήριες εκείνες αρετές, την αγάπη, την σωφροσύνη, την υπομονή, την υπακοή, την ελεημοσύνη, και τότε, πραγματικά, το φορτίο μας θα είναι ελαφρύ σ΄αυτήν την ζωή αλλά και στην μέλλουσα.

Η ζωή του κάθε ενός από εμάς είναι πάλη και αγώνας κατά της αμαρτίας και του κόσμου, διότι σήμερα παρά ποτέ άλλοτε κυριαρχεί στον κόσμο τον κακό, η πλάνη, η απάτη, το ψεύδος, η κακία, η πονηρία, η φιλαργυρία, ο νεοπλουτισμός, η αδιαφορία, ο εγωισμός.

Εμείς οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, δυστυχώς, είμαστε δούλοι της αμαρτίας, δούλοι των παθών μας και δεν θέλουμε να κατανοήσουμε ότι ο χρόνος της ζωής μας είναι βραχύς, σήμερα είμαστε και αύριο φεύγουμε δια το ταξίδι το αιώνιο και «μακάριοι οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες άρτι», μας λέγει Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ στο βιβλίο της Αποκάλυψης.

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο Ιησούς Χριστός έπαθε επάνω στον Σταυρό δια την σωτηρία μας και μας προσκαλεί στον υψηλό και σωτήριο αγώνα κατά της κακίας με το να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, το εγώ μας και να τον ακολουθήσουμε.

Η σημαία του Κυρίου μας είναι αιματόβρεκτος, είναι σημαία αγώνων κατά της κακίας, κατά του διαβόλου. Ας την κρατήσουμε ψηλά και μάλιστα αυτές τις Άγιες ημέρες της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, δια να δυνηθούμε και εμείς να φθάσουμε και να προσκυνήσουμε τα Άγια Πάθη και την Ζωηφόρο Ανάσταση του Κυρίου, «Ου η χάρις και το άπειρον έλεος μετά πάντων ημών», αδελφοί μου. ΑΜΗΝ.

Ο Λ.Κ.Α.Παΐσιος