Κυριακή της Πεντηκοστής

Πεντηκοστή σήμερα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, πλήρωμα καί ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς ἁγίους Ἀποστόλους ἀλλά καί σέ ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία, ἐκπλήρωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι δέν θά ἐγκαταλείψει μέ τήν Ἀνάληψή Του τόν κόσμο, ἀλλά θά στείλει τόν Παράκλητο, γιά νά κατευθύνει ὅλους μας καί νά συγκροτεῖ, μέ τήν ἑνοποιητική του δύναμη, ὁλόκληρο τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Μέσα στό πλῆθος πού εἶχε μαζευτεῖ γιά τή γιορτή τῆς σκηνοπηγίας, τήν ὁποία γιόρταζαν οἱ Ἑβραῖοι πενήντα μέρες μετά τό Πάσχα, ὑψώνει τό ἀνάστημά Του ὁ Ἰησοῦς καί μέ δυνατή φωνή εἶπε: “Ὅποιος διψᾶ, ἄς ἔλθει σέ ἐμένα νά πιεῖ, γιατί ὅπως λέει ἡ Γραφή ἐκεῖνος πού πιστεύει σέ ἐμένα θά ἀναβλύσει ἀπό μέσα του ποταμούς ὕδατος ζῶντος”. Ὁ Ἰωάννης μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι μέ τά λόγια αὐτά ὁ Χριστός ἐννοοῦσε τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο ἐπρόκειτο νά λάβουν ὅσοι Τόν εἶχαν πιστέψει, γιατί ἀκόμα δέν ὑπῆρχε τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, ἀφοῦ ὁ Ἰησοῦς δέν εἶχε ἀκόμα δοξαστεῖ μέ τήν Ἀνάσταση καί τήν Ἀνάληψή Του στούς Οὐρανούς. Ὅπως πάντα, ἔτσι καί σέ ἐκείνη τήν περίσταση διχάστηκε τό πλῆθος, καί ἄλλοι ἔλεγαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι προφήτης, ἐνῷ ἄλλοι Τόν ἀμφισβητοῦσαν. Κάποιοι πάλι, ἀπεσταλμένοι ἀπό τούς Φαρισαίους, βρισκόντουσαν ἐκεῖ μέ σκοπό νά συλλάβουν τόν Ἰησοῦ, ὅμως τελικά δέν τό ἀποτόλμησαν θαυμάζοντας τά λεγόμενά Του. Οἱ φαρισαῖοι ἀγανακτοῦν, λέγοντας “μήπως κι ἐσεῖς πλανηθήκατε; εἴδατε κανένα ἀπό τούς ἄρχοντες ἤ ἀπό τούς φαρισαίους νά ἔχει πιστέψει σέ αὐτόν; ἀλλά ὁ ὄχλος ὁ καταραμένος τόν πιστεύει, πού δέν γνωρίζει τό νόμο”. Τέλος, στό ἐπιχείρημα τοῦ νομομαθοῦς Νικοδήμου, πού εἶχε γνωρίσει τό Χριστό καί εἶχε συνομιλήσει μαζί Του, ὅτι ὁ νόμος δέν κρίνει κανένα ἄν προηγουμένως δέν τόν ἀκούσει, ἀπαντοῦν ὑπεροπτικά ὅτι, ἐφόσον ὁ Ἰησοῦς προέρχεται ἀπό τή Γαλιλαία, δέν μπορεῖ νά εἶναι προφήτης.

Ἡ πρώτη σκέψη πού ἀπορρέει ἀπό τή σημερινή διήγηση τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι ὅτι ὁ Χριστός ἀποτελεῖ τήν πηγή τῆς ζωῆς, τοῦ ζῶντος ὕδατος, πού ξεδιψᾶ κάθε ἄνθρωπο πού πιστεύει στόν Ἰησοῦ Χριστό. Γιατί ἔχει τή δύναμη, ὅπως ἀκριβῶς ἔγινε μέ τούς ἁγίους Ἀποστόλους, πού ἀπό φοβισμένους μαθητές τούς μεταμόρφωσε σέ μία στιγμή σέ διάπυρους κήρυκες καί διδασκάλους, νά φωτίσει τήν ὕπαρξή μας, νά ἁγιάσει τή ζωή μας, νά μᾶς προσφέρει τή βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς σωτηρίας. Τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο ἔστειλε ὁ Χριστός στόν κόσμο, εἶναι ἐκεῖνο πού ἐνεργεῖ τήν ἑνότητα στήν Ἐκκλησία, εἶναι ἐκεῖνο πού ἐπιτελεῖ τά Μυστήρια, πού κατευθύνει τούς πνευματικούς μας πατέρες καί μᾶς προφυλάσσει ἀπό τίς παγίδες τοῦ νοητοῦ ἐχθροῦ. Χωρίς τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος οἱ Ἀπόστολοι δέν θά τολμοῦσαν νά βγοῦν ἀπό τό ὑπερῷο τῆς Ἱερουσαλήμ, οὔτε νά κηρύξουν μέ παρρησία στόν κόσμο τά ὅσα ἔζησαν. Χωρίς τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος οἱ Μάρτυρες δέν θά παρέμεναν ἀκλόνητοι στήν πίστη καί θά ὑπέκυπταν στίς ἀπειλές τῶν τυράννων. Χωρίς τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ Ἐκκλησία θά εἶχε καταλυθεῖ ἀπό τούς διῶκτες της ἀλλά καί ἀπό τίς αἱρέσεις πού σέ κάθε ἐποχή προσπαθοῦν νά πλανήσουν τά μέλη της.

Οἱ Φαρισαῖοι ἀρνοῦνται τόν Ἰησοῦ καί προτάσσουν ὡς σημεῖο αὐθεντικότητας τῆς γνώμης τους ὅτι οὔτε αὐτοί οὔτε οἱ ἄρχοντες πιστεύουν στό Χριστό, ἀλλά ὁ ὄχλος πού δέν γνωρίζει τό νόμο. Αὐτό τό ἐπιχείρημα τό ἀκοῦμε ἀκόμα καί σήμερα, ὅταν κάποιοι θέλουν νά ἀμφισβητήσουν τίς ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς πίστεώς μας. Μᾶς λένε ὅτι, ἐφόσον ἔτσι πράττουν οἱ ἐπιφανεῖς καί οἱ γραμματιζούμενοι, κατά τόν ἴδιο τρόπο ὀφείλουμε κι ἐμεῖς νά κινούμαστε. Γιά τήν Ἐκκλησία ὅμως δέν ἀποτελεῖ κριτήριο ἡ γνώμη τῶν πολλῶν, οὔτε τῶν ἐπιφανῶν, ἀλλά ὁ φωτισμός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Στήν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας, γιά παράδειγμα, ἀκόμα καί ὁρισμένοι ἐπίσκοποι καί πατριάρχες εἶχαν πλανηθεῖ καί ἔγιναν πολέμιοι τῆς εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν ὅμως συγκλήθηκε Σύνοδος σύμφωνα μέ τήν τάξη καί τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, τότε τό Ἅγιο Πνεῦμα ἦταν ἐκεῖνο πού κατεύθυνε τή σκέψη τῶν ἐπισκόπων καί τῶν μοναχῶν σέ ὁμοφωνία καί ἔτσι ἔχουμε τήν Ἕβδομη Οἰκουμενική Σύνοδο, ἡ ὁποία καί ἀποκατέστησε τήν ἀληθινή πίστη καί τήν προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων.

Ἄς εὐχηθοῦμε καί ἄς προσευχηθοῦμε, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά προσφέρει πλούσια τή χάρη καί τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στή ζωή μας, ὥστε νά μᾶς φωτίζει καί νά μᾶς καθοδηγεῖ μέσα στήν πολυφωνία καί τή σύγχυση πού ἐπικρατεῖ στόν κόσμο μας, ὥστε νά μᾶς δείχνει πάντοτε τήν Ἀλήθεια καί νά μᾶς προφυλάσσει ἀπό τίς πλάνες καί ἀπό τίς παγίδες τοῦ ἐχθροῦ. Ἀμήν.

http://www.i-m-paronaxias.gr/
 Posted by kantonopou at Ιουνίου 1, 2012