«Το συμβαίνον όνομα τίθησι. Και έθος τούτο τη Γραφή, τα συμβαίνοντα πράγματα αντί ονομάτων τιθέναι». (Χρυσόστομος)
Το όνομα Εμμανουήλ καταγράφει μια πραγματικότητα ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Αυτό επισημαίνει εδώ ο Χρυσόστομος και το συνηθίζει, λέει, αυτό η Αγία Γραφή. Γιατί δίδει ονόματα, που φανερώνουν αλήθειες και πραγματικότητες.
Ένας άλλος ερμηνευτής παρατηρεί. Η Ορθόδοξη ερμηνεία του ονόματος Εμμανουήλ είναι Θεάνθρωπος. Στο πρόσωπο, δηλαδή, του Χριστού μας έγινε πραγματική ένωση της θεϊκής φύσεως, δηλαδή του Θεού, με την ανθρώπινη φύση. Αυτό σημαίνει ότι: Τώρα τα Χριστούγεννα δεν γιορτάζουμε τη γέννηση ενός ανθρώπου απλού σαν και μας ούτε γεννήθηκε μόνο Θεός, άσχετος με μας. Γεννάται κάθε χρόνο ο Θεάνθρωπος. Συγγενής μας σαν άνθρωπος και λυτρωτής μας ο Θεός.
Ανάμεσα μας, μαζί μας, πλάι μας, μέσα μας ο Παντοδύναμος. Ό γεμάτος αγάπη για μας, ο φίλος και προστάτης μας, ο βοηθός και Σωτήρας μας, ο πανάγαθος Κύριος είναι μαζί μας. Όσο βαθιά τον πιστεύομε και τον αποζητούμε, γίνεται και παραμένει μέλος της συντροφιάς μας, και της οικογένειάς μας. Η πιστή οικογένεια δεν έχει μόνο Πατέρα, μητέρα, παιδιά. Ζει και αισθάνεται την παρουσία του Πατέρα, φίλου και αδελφού του Χριστού. Πάντως Εκείνος έτσι αισθάνεται και για τον άπιστο. «Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος» μας λέει με το στόμα του Χρυσοστόμου. Είμαι για σένα πατέρας, αδελφός και σύζυγος. Είμαι το σπίτι σου γιατί μέσα μου θα κατοικείς και συ. Αναλαμβάνω να σε τρέφω, με ουράνια τροφή θα σε σκεπάζω σαν το πολυτιμότερο ρούχο, θεμέλιο και ρίζα στη ζωή σου εγώ θα σε στηρίζω και θα σε τρέφω, όπως οι ρίζες τα φυτά. Ήρθα για σένα πρεσβευτής του Θεού να σε σώσω.
Στον ουρανό παρακαλώ το Θεό για τη σωτηρία σου. Δεν υπάρχει καλλίτερος φίλος.
Κάθε ψυχή που πιστεύει, όταν προφέρει το όνομα Εμμανουήλ, νοιώθει βαθιά μία γαλήνη, να τονώνει, να ζεσταίνει το είναι της. Νοιώθει ενωμένη, αγκαλιασμένη με τον ύψιστο Θεό.
Κάθε ψυχή που πιστεύει, όταν προφέρει το όνομα Εμμανουήλ, νοιώθει βαθιά μία γαλήνη, να τονώνει, να ζεσταίνει το είναι της. Νοιώθει ενωμένη, αγκαλιασμένη με τον ύψιστο Θεό.
Στην πιο μεγάλη τρικυμία της ζωής, ο πιστός αισθάνεται γαλήνη στην ψυχή του απέραντη δεν τον ταράζει τίποτα στη ζεστή αγκαλιά του παντοδύναμου. Ας έρθουν χίλιοι ανεμοστρόβιλοι στη ζωή του ας ανάψουν πυρκαγιές οι φωτιές να τον κάψουν. Εκείνος δροσίζεται και μόνο που αισθάνεται την παρουσία του Εμμανουήλ. Γιατί συζεί με τον Χριστόν μας, νοιώθει ασφάλεια, ειρήνη, ευφροσύνη και γαλήνη απέραντη.
Και στη δοκιμασία της χαράς ο Εμμανουήλ μας είναι απαραίτητος. Όταν η επιτυχία, η καλοπέραση, η χαρά και τα αγαθά τα υλικά δοκιμάζουν τον χαρακτήρα μας και την ψυχή μας, η συναίσθηση της παρουσίας του Θεού μας συγκρατεί. Γιατί κινδυνεύουμε τότε να το πάρουμε πάνω μας να ξεχάσουμε τον εαυτό μας, το πως είμαστε άνθρωποι να ξεχάσουμε τους συνανθρώπους μας, είναι άνθρωποι και αυτοί, να χάσουμε την πίστη μας να ξεχάσουμε τον ίδιο το Θεό μας. Επικίνδυνες οι ώρες της καλοπέρασης. Είναι τότε μεγάλη ανάγκη να θυμόμαστε και να λέμε στον εαυτό μας: «Εμμανουήλ είναι μαζί μου ο Θεός. Όλα τα καλά τα προσφέρει Εκείνος. Δεν έφερα τίποτα μαζί μου όταν γεννήθηκα. Ό,τι έχω και δεν έχω το οφείλω στην αγάπη Του. Τον ευχαριστώ πολύ. Τον δοξάζω με όλη την ψυχή μου. Ολόθερμα τον ευλογώ, που καταδέχεται να βρίσκεται κοντά μου και να συζεί με μένα τον αμαρτωλό και τιποτένιο μπροστά του».
Χαρά σε κείνους που αισθάνονται την παρουσία του Χριστού παντοτινή κοντά τους. Και αλήθεια πόσο αδικούν τον εαυτό τους, όσοι δεν ενδιαφέρθηκαν, δεν πίστεψαν και δεν αισθάνθηκαν ενδόψυχα τον ίδιο τον Χριστό παντοτινά κοντά τους.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΙΤΛΟΦΟΡΕΙΤΑΙ "ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ" ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΥΨΩΣΕΩς ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου